Zach Braff opowiada o tacie dowcipy i hijinks w ponownym uruchomieniu Disneya „Tańsze przez dwunastkę”

Fałszywa dwunastka to o wiele więcej niż wiele wznowień, zwłaszcza tych w ramach kina familijnego, ale wie o tym główny bohater filmu Disney+, Zach Braff. Dlatego zgodził się to zrobić.

„Mam wielu przyjaciół, którzy mają dzieci, i wzdrygają się, widząc niektóre rzeczy, które muszą z nimi oglądać” – przyznał. „Powiedziałem, że jeśli mam zrobić film familijny, chcę taki, w którym rodzice będą się śmiać tak samo jak dzieci. To jest film familijny, w którym chciałbym zagrać.”

Najnowsza adaptacja historii inspirowana oryginalną powieścią z 1948 roku została przeprowadzona pod okiem Steve'a Martina i przyniosła 190.5 miliona dolarów dochodu przy budżecie wynoszącym 40 milionów dolarów. Kontynuacja nie odniosła tak dobrego sukcesu, ale zarobiła 135 milionów dolarów przy budżecie wynoszącym 60 milionów dolarów.

Tym razem Braff i Gabrielle Union wcielają się w rodziców godzących 12 dzieci i rodzinną restaurację u progu ogromnej ekspansji. Spotkałem się z aktorem, żeby porozmawiać o filmie, Scrubs ukończenie 21 lat i sztuka naśladująca życie.

Simon Thompson: Czy przed rozpoczęciem zdjęć oglądałeś film ze Stevem Martinem czy wersję z lat 1950.? Do niedawna nie wiedziałem, że początkowo Fałszywa dwunastka była książka.

Zach Braff: Nie wiedziałam, że powstał na podstawie książki opartej na prawdziwej historii. Nic o tym nie wiedziałem. Nie byłem w docelowym wieku demonstracyjnym wersji Steve'a Martina, kiedy ta wyszła, więc nie widziałem żadnego z nich. Pomyślałem, żeby to obejrzeć. Kiedy przeczytałem scenariusz Kenyi Barris, powiedziano mi, że jest tak inny, że pomyślałem: „Nie chcę mieć w głowie występu największej legendy komiksu, więc nie będę go oglądać”. Nie chciałem być zbyt neurotyczny, próbując być taki jak Steve. Powiedziano mi później, że ta wersja jest tak inna, że ​​nie powinnam nawet o tym myśleć, więc wybiłam to sobie z głowy.

Thompson: Nie będę cię okłamywać; Zaskoczyła mnie momentami ostry scenariusz. To zabawniejsze, niż się spodziewałem, ponieważ podobnie jak ty nie należę do tej grupy demograficznej.

Braff: To dla mnie wiele znaczy i rozumiem to, bo mam wielu przyjaciół, którzy mają dzieci i wzdrygają się, widząc niektóre rzeczy, które muszą z nimi oglądać. Powiedziałem, że jeśli mam zrobić film familijny, to chcę taki, w którym rodzice będą się śmiać tak samo jak dzieci. Kiedy to czytałem, śmiałem się na każdej stronie, więc powiedziałem: „Tak, chcę to zrobić”. I o to własnie mi chodziło.' To jest film familijny, w którym chciałbym zagrać.

Thompson: Jest tam mnóstwo dowcipów o tacie. Myślę, że żart taty to jeden z najbardziej niedocenianych rodzajów humoru. Czy wszystkie były na stronie, czy sam wrzuciłeś kilka?

Braff: Trochę improwizowaliśmy. Trudno jest improwizować w filmie dla dzieci, gdy jest się dorosłym, zwłaszcza gdy jest się z dorosłymi. Jest tu trochę o rozmiarze buta, przychodzą ci do głowy różne zabawne pomysły, ale myślisz sobie: „No dobrze, co z tego zrobi film dla dzieci”. To trudne. Zabawną rzeczą podczas pracy z dziećmi było to, że mogłem wpaść na zabawny pomysł i Gail, reżyserce, podobało się, gdy to zrobiłem, ale dałem jednemu z dzieci zabawną kwestię i riffowaliśmy w tę i z powrotem. Część z tego znalazła się w filmie, który był naprawdę słodki. W przypadku dorosłego aktora nigdy tak naprawdę nie powiesz: „OK, powiesz to, a potem ja powiem tamto”. Na Scrubs zrobiliśmy to, ponieważ byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, ale działało to również z dziećmi i było naprawdę zabawne.

Thompson: Na początku Fałszywa dwunastka, jest wiele wcześniejszych zdjęć wszystkich znajdujących się na nim osób. Ile zdjęć dałeś im do wyboru, a ile zawstydzających ukryłeś?

Braff: Dajesz im te żenujące. Kiedy stajesz się aktorem w pewnym wieku, w pewnym momencie, robiłeś to wiele razy ze zdjęciami. Nie zawsze je przedstawiają tak, jak w tym przypadku; umieści je w ramkach wokół domu, więc będziesz miał cały stos tych, z których będą mogli korzystać. Nie chcesz niczego zbyt zawstydzającego.

Thompson: Chciałem cię też zapytać, jakim dzieckiem jesteś. Na początku wszystkie postacie dzieci są przedstawione z przejrzystymi opisami.

Braff: Byłem klasowym klaunem. Nie interesowałem się sportem, więc jedynym sposobem na zdobycie przyjaciół było rozśmieszanie ludzi. Byłam bardzo głupia i zdecydowanie uwielbiałam rozśmieszać wszystkich, a potem zaczęłam interesować się teatrem lokalnym i całkiem młodo zaczęłam brać udział w przesłuchaniach. Byłem typem geeka. Uwielbiałem kamery wideo i tym podobne, więc kręciłem z przyjaciółmi krótkie filmy. W zasadzie wszystko inne niż sport.

Thompson: Zawsze mówią, że nigdy nie należy pracować z dziećmi, ale w tym przypadku pracuje się z ogromną liczbą dzieci. Jak bardzo jest to wyczerpujące? Wykonywanie swojej pracy i tak może być wystarczająco wyczerpujące, a praca z jednym lub dwójką dzieci jest trudna, ale cała rodzina?

Braff: Cóż, to bardzo słodkie dzieciaki, są bardzo mądre i kocham je. Oczywiście zdarzały się dni, w których trzeba było przejść w tryb rodzica, ponieważ ich opiekunowie, rodzice, wszyscy opuścili plan, żebyśmy mogli kręcić, a ekipa robiła, co do niego należało. Zostałyśmy tylko ja i Gabby, więc od czasu do czasu musisz pomyśleć: „Przestań go bić”. Co ci mówiłem o uderzeniu go? Podejdź tutaj, proszę. A ja liczyłam, bo wiedziałam, że to zwróci na nich uwagę.

Thompson: Jak dobry jesteś w tej roli? Moi siostrzeńcy i siostrzenice zawsze nazywają mnie Funcle, ponieważ jestem zabawnym wujkiem. Jak zawsze mówią mi moi bracia, dobrze się bawię, nakręcam dzieci, a potem oddaję je rodzicom.

Braff: (śmiech) Właśnie taki jestem. To ja jestem tym zabawnym. Właściwie Gabby, która ma prawdziwe dzieci, powiedziałaby: „Zack, denerwujesz ich wszystkich”. Musisz ich przekonać, żeby to od razu sprowadzili na dół. Przestań im pomagać i wybić dziurę w ścianie.

Thompson: To prowadzi mnie do tej ekranowej współpracy między wami. Wcielasz się w rodziców i właścicieli restauracji. Gabrielle ma dzieci, a ty masz pieniądze w restauracjach. Czy podzieliłeś się wskazówkami na podstawie swoich życiowych doświadczeń?

Braff: To interesujące pytanie. Mówiłem dzisiaj podczas lunchu, że zarówno zarabiałem, jak i traciłem pieniądze w restauracjach, więc mogę utożsamić się z obydwoma uczuciami. Nie sądzę, żeby Gavin kiedykolwiek o tym rozmawiał. Powtórzę raz jeszcze: inwestując w restauracje, po prostu przekazałem pieniądze osobie, której ufałem. Nie byłem jak szef kuchni ani nic, co jest o wiele bardziej stresujące.

Thompson: I pracowałeś w restauracji.

Braff: Byłem kelnerem, tak. Właściwie to było inspiracją dla sekwencji otwierającej Powrót do Garden State kiedy pracowałam we francusko-wietnamskiej restauracji i miałam na sobie tunikę. Byłem kelnerem we francusko-wietnamskiej restauracji Le Colonial w Los Angeles

Thompson: W tym roku mija 21 lat od tego czasu Scrubs po raz pierwszy wyemitowany w telewizji. Czy masz na to jakieś plany?

Braff: Donald Faison i ja robimy ten podcast, który stał się dość popularny pod nazwą Fake Lekarze, prawdziwi przyjaciele. Co tydzień oglądamy odcinek, a potem śmiejemy się z niego i opowiadamy stare historie i stare anegdoty. To jest to, co na razie robimy. Cały czas mnie o to pytają. A moja odpowiedź brzmi oczywiście, jeśli twórca, Bill Lawrence, był w to zaangażowany, ale obecnie jest najpopularniejszym showrunnerem w branży. Musielibyśmy wyłączyć go ze wszystkich projektów, ale gdyby Bill był zaangażowany w jakąś rolę, moglibyśmy nakręcić film telewizyjny, limitowany serial lub coś w tym rodzaju.

Thompson: Skoro mowa o filmach, właśnie kręciłeś kolejny film? Gdzie z tym jesteś?

Braff: Jest właśnie w fazie postprodukcji. To jest nazwane Dobra osoba, a w rolach głównych Florence Pugh, Morgan Freeman i Molly Shannon. To dramat o tragedii dwóch rodzin, o tym, jak godzą się z tym i wstają. Tak naprawdę chodzi o nieprawdopodobną przyjaźń pomiędzy postaciami Morgana Freemana i Florence Pugh. Ta dwójka razem jest niesamowita, a ich występy zapierają dech w piersiach. Morgan przyniósł to, czego ludzie nie widzieli od lat. Florence, wszyscy wiedzą, że jest jedną z najlepszych żyjących aktorek, ale ona daje występ, w który nie można uwierzyć, więc jestem naprawdę podekscytowany. Obraz jest zablokowany, a montaż dźwięku rozpoczniemy w przyszłym tygodniu.

Thompson: Czy zamierzasz zorganizować to na przyszłorocznych festiwalach?

Braff: Nie mamy pewności, czy będzie to film festiwalowy w tym roku, czy początek przyszłorocznego filmu festiwalowego. Na pewno będzie to ten rok, następny Sundance lub coś w tym rodzaju.

Fałszywa dwunastka jest teraz transmitowany strumieniowo na Disney+.