Kwame Alexander w książce o niewolnictwie został „wezwany do pisania”

Kwame Alexander napisał dziesiątki książek – o koszykówce, o piłce nożnej, o zwierzętach, o czarnoskórych Amerykanach, o miłości. Ale jego 36^th, Drzwi bez powrotu, który ukazuje się we wtorek, był inny.

„Czułem się, jakby to była pierwsza książka, której nie zamierzałem napisać — zostałem powołany do jej napisania. To jest ten, do którego pisania się urodziłem” – mówi uznany poeta, który w 2015 roku zdobył Medal Newbery za książkę w wierszu. Zwrotnica.

Odczuł to wezwanie podczas jednej ze swoich 11 podróży od 2012 roku do Ghany, gdzie pomagał budować bibliotekę i wspierał inne projekty związane z czytaniem i poprawą w szkole poprzez Projekt działania na rzecz wzmacniania umiejętności czytania i pisania współtworzył z kolegą autorem Tracy Chiles McGhee. Rozmawiając z mieszkańcami wioski we wschodnim regionie Ghany, szukał kontaktu, który mógłby z nimi nawiązać.

„Poszedłem do miejsca, w którym wszyscy chodzą, gdy myślą o historii czarnych ludzi w Stanach Zjednoczonych. Powiedziałem: „Co wiesz o niewolnictwie?” – wspomina. „A oni byli jak, tak naprawdę,„ Wtedy wszyscy źli ludzie zostali zabrani ”.”

Mężczyźni szybko zmienili rozmowę w muzykę, pytając Aleksandra, czy złapał najnowsze… Kanye West album. „Chcieli mieć coś, co uważałem za przyziemną rozmowę, a ja chciałem porozmawiać o czymś poważnym. Ale w ich oczach niewolnictwo nie jest tym, co nas definiuje. I pomyślałem, że być może nie powinno to być myśl, do której automatycznie przechodzimy, gdy myślimy o historii Czarnych – mówi. „Chciałem zbadać to pojęcie, które 1619 nie jest naszym początkiem; to nasz środek. Nie mogłem wtedy wyartykułować tego pomysłu, ale wiedziałem, że chcę o tym napisać.”

W tworzeniu fabuły dla PowrótAlexander wyobraził sobie młodego chłopca dorastającego w Ghanie, który „po prostu chodzi o swoje życie — pływa, miażdży, stara się nie odrabiać prac domowych — wszystkie rzeczy, które robią dzieci”.

Chłopiec, Kofi, wiedzie szczęśliwe życie w 1860 roku w Ghanie. Spędza czas ze swoim najlepszym przyjacielem i marzy o tym, by pokazać swojego większego, silniejszego kuzyna. Przewiduje nadchodzące przyjęcie urodzinowe, kiedy zostanie mieszkańcem wioski.

Jednak dwa wstrząsające wydarzenia wkrótce niszczą codzienne troski Kofiego i na zawsze zmieniają jego życie. Przechodzi od martwienia się, czy powinien trzymać swoją sympatię za rękę, do walki o przetrwanie.

Aleksander wiedział, co czeka Kofiego, i to czasami utrudniało pisanie książki. „Napisanie tego było zniechęcające i stresujące. byłam w Londyn, więc chodziłem sobie na spacer, napawałem się Regent's Park i ogrodem różanym, bo wiedziałbym, co będzie dalej – wspomina.

Wkrótce Aleksander ponownie wróci do tych emocji. Powrót jest pierwszą w trylogii i nietrudno sobie wyobrazić, gdzie pojawi się druga książka, gdy skończysz pierwszą. Licząca 400 stron powieść na odwrót jest czytana szybko, ale nie jest łatwa. Trudno też opisać fabułę, nie zdradzając zbyt wiele. Jasne jest, że Alexander przeprowadził swoje badania i nie wzdryga się przed prawdą. Skupiając się na tym, szanuje inteligencję młodych dorosłych odbiorców w czasach, gdy zakazy książek zrób coś przeciwnego.

"To jest prawdziwa historia. Nie zmyślam. Odtwarzam i wyobrażam sobie na nowo rzeczy, które przydarzyły się matkom mieszkającym w Ghanie i Sierra Leone” — mówi Alexander. „Przywołuję pamięć moich przodków i jest to trudne, trudne.”

Wers powieści ukazuje niesamowity dar Aleksandra jako poety. Każde słowo wybiera celowo — nie ma ich zbyt wiele w 400-stronicowej powieści na odwrót — i uwielbia białą przestrzeń, która pojawia się na każdej stronie; uważa to za część historii, tak samo jak słowa.

Samo pojawienie się wersetów opowiada historię. Na przykład, gdy dzieci skandują imię kuzyna Kofiego rosnącym crescendo, rozmiar czcionki rośnie. Kiedy rada wioski wydaje kontrowersyjną decyzję, czcionka na stronie zwiększa się z małej na dużą, odzwierciedlając coraz bardziej szaloną reakcję tłumu.

„Mam przyjaciela, który mówi, że duchowa podróż, jaką podejmuje czytelnik ze słowami znajdującymi się na stronie, jest równie ważna jak słowa, których tam nie ma. Uwielbiam to. Uwielbiam język figuratywny, metafory, porównania” – mówi.

Materiały marketingowe dla Powrót porównaj książkę do przełomowej powieści Alexa Haleya z 1976 roku Korzenie: Saga o amerykańskiej rodzinie. To odważne porównanie, ale także trafne. O tej książce i jej kontynuacjach będzie się mówić jeszcze przez wiele lat.